Bügun nst için hastaneye gittik babanla birlikte. Dün evimizin temizlik günüydü farketmeden bende epeyce yorulmuşum. Tülay teyzemize çok teşekkürler yardımları için. Yorgunluk olunca sabah 11 gibi uyandım ve sadece süt içerek hastaneye gittim. Kalp atışlarını bir türlü yakalayamadı hemşire 10 dakika uğraştı kendisinin duyduğunu fakat odaya verilecek kadar şiddetli olmadığını söyleyince nasıl korktuğumu anlatamam. Kahvaltı yaptınızmı diye sordu ve hayır cevabını alınca hemen kaldırdı beni ve bişeyler yemeye gönderdi.
15 dakika içinde ağlaya ağlaya ne bulduysam yedim. Sonuç kalp atışların çok düzenli ve olması gerektiği gibiydi. Canım kızım daha sonra doktorumuzla konuştuk, 23 haziran 2009 saat 10:00 da inşallah kucağıma alacağım seni. 39 Hafta 1 günlük maceramız allahın izniyle sağlıklı bir şekilde sona erecek. Seni çok seviyorum güzel bebeğim.
Eve gelince baban park yatağını kurdu. Şimdi çektiğim resimleri göstereyim:))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder